น้ำตาลก่อโทษ งั้นเลิกบริโภคเลยดีไหม หรือเพียงแค่ลด
(นางสาวปรางค์แก้ว แหลมสุข)
นักวิชาการวิทยาศาสตร์ศึกษา
น้ำตาลที่กล่าวถึงในที่นี้คือน้ำตาลที่เติมลงในอาหาร ในรูปน้ำตาลเกล็ดที่เรียกกันว่าน้ำตาลทราย และไซรัปฟรุคโตส หรือไซรัปข้าวโพดฟรุคโตสสูง ซึ่งเป็นน้ำตาลเหลว น้ำตาลทั้งสองกลุ่มนี้พบมากในอาหารสารพัดชนิดทั้งขนมขบเคี้ยว น้ำอัดลม น้ำหวาน ชาหวาน รวมทั้งขนมไทย ขนมฝรั่ง เค้ก คุ้กกี้และอีกมากมาย รวมถึงอาหารคาวที่ปรุงกันทั่วไปซึ่งนิยมเติมน้ำตาลเพื่อแต่งรสชาติ น้ำตาลทั้งสองประเภทนี้คือสาเหตุใหญ่ ที่ก่อให้เกิดโรคอ้วน เบาหวานและอีกหลายโรค เมื่อเป็นเช่นนั้น “ควรงด” นั่นคือเลิกเติมน้ำตาลในอาหารอย่างเด็ดขาดหรือ “ควรลด” หมายถึงยังคงบริโภคได้แต่ลดปริมาณลงให้ได้มากที่สุดเท่านั้น
ข้อแนะนำให้ลดการบริโภคน้ำตาลเกิดขึ้น เมื่อกระทรวงเกษตร สหรัฐอเมริกาจัดทำปิรามิดโภชนาการโดยแนะนำให้ลดการบริโภคน้ำตาลลง ต่อมาองค์การอนามัยโลกแนะนำว่าควรบริโภคคาร์โบไฮเดรตไม่เกิน 55-60% ของพลังงานที่ได้รับต่อวันจำนวนนี้ให้เป็นน้ำตาลที่เติมในอาหารไม่เกิน 10% คำแนะนำนี้ ศาสตราจารย์เวย์น พอตส์ ออกมาคัดค้านโดยระบุว่า 10% สำหรับน้ำตาลนั้นยังสูงเกินไปเนื่องจากพบว่าหนูทดลองที่ได้รับอาหารที่มีน้ำตาล 10% ของพลังงานทั้งหมดมีอายุสั้น เมื่อโดนนักวิจัยหลายกลุ่มคัดค้านหนักเข้า ข้อแนะนำใหม่จึงลดการบริโภคน้ำตาลเหลือ 5% มาถึงวันนี้ทุกฝ่ายตั้งแต่นักโภชนาการ แพทย์ นักวิจัย
ทางการแพทย์ต่างให้ข้อสรุปตรงกันว่าน้ำตาลที่เติมในอาหารหรือน้ำตาลจากอุตสาหกรรม ได้แก่ น้ำตาลทรายและไซรัปฟรุคโตสนั้น ก่อปัญหาต่อสุขภาพจึงไม่แนะนำให้บริโภค คนจำนวนหนึ่งจึงเปลี่ยนเป็นการใช้น้ำตาลเทียมแทน งานวิจัยพักหลัง ๆ ให้ข้อสรุปตรงกันว่าการใช้น้ำตาลเทียมก่อปัญหาต่อสุขภาพได้เช่นกัน เป็นต้นว่ารบกวนการทำงานของแบคทีเรียในลำไส้ใหญ่ ก่อปัญหาโรคอ้วนและเบาหวานไม่ต่างจากน้ำตาลแท้สักเท่าไหร่ แม้ทุกฝ่ายยอมรับกันว่าน้ำตาลที่เติมลงในอาหารสร้างปัญหาต่อสุขภาพ นักวิชาการบางส่วนยังเห็นว่าน้ำตาลช่วยปรุงแต่งรสอาหารทำให้ผู้กินเกิดความรู้สึกพึงพอใจ น้ำตาลยังให้พลังงานได้รวดเร็วซึ่งจำเป็นสำหรับร่างกายในบางภาวะจึงแนะนำให้ลดน้ำตาลลงไม่ใช่ให้งดเด็ดขาด การแนะนำลักษณะนี้ถือว่ายืดหยุ่นที่สุดแล้ว
ที่มา : https://www.halalscience.org/
